James Webb Uzay Teleskobu (JWST), gökbilimcilerin Samanyolu’nun merkezini kaplayan gaz ve tozu inceleyerek daha önce hiç görülmemiş özellikleri ortaya çıkarmalarına olanak sağlıyor. NASA’nın devasa uzay teleskobu ile yapılan son gözlem, evreni insan gözüyle görülemeyen kızılötesi ışıkta görüntüleme yeteneği sayesinde, galaksimizin kalbindeki detayları hiç olmadığı kadar net bir şekilde yakaladı.
James Webb Uzay Teleskobu sayesinde görülmeyenler görülüyor
Galaksimiz Samanyolu’nun en büyük gizemlerinden biri, merkezindeki süper kütleli kara deliğinden yaklaşık 300 ışık yılı uzaklıkta bulunan Sagittarius C adlı yıldız oluşum bölgesiydi. Webb teleskobunun görüntüsünde, büyüklükleri ve yaşları birbirinden farklı yaklaşık 500.000 yıldızın parıldadığı görülüyor. Bunların arasında, henüz oluşum aşamasında olan protostar kümeleri ve gaz bulutları da bulunuyor. Kümenin merkezinde, Güneş’in 30 katından daha fazla kütleye sahip dev bir protostar yer alıyor.
Araştırmacılar, JWST ile şimdiye kadar elde edilen en yüksek çözünürlükte kızılötesi görüntüleme şansı yakaladıklarını ve bu sayede daha önce hiç görülmemiş pek çok yeni detayı fark ettiklerini belirtiyor. Görüntülenen bölge, Dünya’dan yaklaşık 25.000 ışık yılı uzaklıkta ve 50 ışık yılı genişliğinde yer alıyor.
Araştırma ekibi, Samanyolu’nun merkezinin, Webb teleskobunun artık tek tek yıldızları rahatlıkla inceleyebileceği kadar yakın olduğunu vurguluyor. Bu, galaksinin diğer bölgelerine göre buradaki yıldız oluşum süreçleri hakkında çok daha detaylı veri toplanması anlamına geliyor. Webb teleskobu sayesinde, Samanyolu’nun merkezinde kaç yıldızın oluştuğu ve büyük kütleli yıldızların neden çoğunlukla merkezde yer aldığı gibi sorulara ışık tutulabilir. NASA bilim insanları ayrıca, iyonize hidrojen içinde dizilmiş iğne şeklinde yapıları da ilk kez bu kadar net gözlemleyebildiklerini söylüyor.
James Webb Uzay Teleskobu, insanoğlunun evreni gözlemleme kabiliyetini bir üst seviyeye taşıdı. Webb sayesinde artık galaksimiz Samanyolu’nun kalbinde olup bitenler de daha önce hiç olmadığı kadar detaylı bir şekilde gözlemlenebilecek. Bu heyecan verici gelişme, evrenin oluşum süreçlerini çözme yolunda büyük bir adım anlamına geliyor.
